Als je een huis koopt in Schoemaker Plantage krijg je de mogelijkheid om een eigen tegel te ontwerpen die voor jouw deur komt te liggen. Maar waar wordt de tegel gemaakt en hoe gaat dit proces in zijn werk? Wij zochten dit voor je uit!
Middenin de binnenstad van Delft vind je Schols en ’t Hart. Dit familiebedrijf bestaat al ruim 100 jaar en is opgericht door de opa van huidige eigenaar Jan Paul ’t Hart. ‘Mijn opa heeft samen met zijn broer dit bedrijf opgericht. Later is dit overgenomen door mijn vader en inmiddels run ik het bedrijf al een aantal jaar.’ vertelt Jan Paul ’t Hart. Inmiddels hebben zij al een kleine honderd stoeptegels voor Schoemaker Plantage gemaakt, maar dit is niet hun core-business. Jan Paul ’t Hart legt uit wat zij allemaal doen: ‘Het maken van grafmonumenten is echt ons vakgebied, maar daarnaast maken wij ook stoepen voor de binnenstad van Delft en voeren wij ander ambachtelijk steenhouwerswerk uit. Het maken van de stoeptegels voor Schoemaker Plantage is wel een leuke afwisseling!’
Stoeptegels met twee kanten
Maar hoe wordt de persoonlijke stoeptegel gemaakt? Allereerst is het leuk om te weten dat de stoeptegels van 19 bij 19 centimeter twee kanten hebben. ‘Aan de ene kant staat het huisnummer, aan de andere kant is ruimte voor het ontwerp. Zo kan de tegel omgedraaid worden als er een nieuwe bewoner van het huis komt of als er geen behoefte is aan een eigen ontwerp.’ legt Jan Paul ’t Hart uit.
Elk ontwerp wordt na ontvangst door collega Carola gecontroleerd en nagelopen op de snijpunten. Dit gebeurt in een speciaal programma die gekoppeld is aan de snijdcomputer. ‘Soms ben ik wel anderhalf uur bezig met het goed zetten van de snijdpunten! Het gebeurt ook regelmatig dat er een te gedetailleerd ontwerp komt. Deze is vaak niet uitvoerbaar voor op een stoeptegel vanwege de dunne snijdlijnen die dan overblijven. De kans bestaat dan dat het hele ontwerp met zandstralen weggeblazen wordt.’ Vertelt Carola Nijboer. Als het ontwerp door haar goedgekeurd is, wordt het uitgesneden op rubber met een deklaag. Deze wordt vervolgens op de steen met huisnummer geplakt en door collega Ed van der Laan klaargemaakt voor zandstralen.
Ed van der Laan begint met het beschermen van de zijkanten van de tegels ‘Anders worden deze ook uitgestraald en komt het ontwerp niet goed tot zijn recht. Vervolgens maak ik de bescherming extra goed vast, anders gaat het schuiven door de kracht van het zandstralen. Vaak plaats ik twee tegels tegelijk onder de machine. Ik stel van tevoren in hoe diep de groef moet worden en vervolgens doet de machine verder het werk.’ Zandstralen gebeurt niet met zand, zoals de naam misschien doet vermoeden. ‘Er mag geen zand meer gebruikt worden, omdat dit heel veel stof veroorzaakt. Tegenwoordig gebruiken we carborundum voor het zandstralen. Dit is een glasachtig materiaal. Het eventuele stof wordt direct opgezogen door een stofzuiger die aan het apparaat vastzit.’ legt Ed van der Laan uit.
